Jowisz i Uran: ich koniunkcja w kwietniu 2024

W kwietniu b.r. – wiec zaraz – będzie ścisła koniunkcja Jowisza i Urana, sprzyjająca rewolucjom, zarówno tym naukowym i technicznym, jak i społecznym i politycznym.

Wiele się dzieje teraz na niebie. Gdy to piszę (w niedzielę 7 kwietnia wieczorem) Księżyc na początku Barana mija Wenus (która tamże), i razem obie planety tworzą koniunkcję z Neptunem i z Zerem Barana, „początkiem” ekliptyki – właściwie jednym z czterech takich „początków” tzn. punktów kardynalnych. Jutro Księżyc minie Słońce i zrobi to tak dokładnie, że plama mroku (od zupełnego zaćmienia) przejdzie w poprzek Ameryki Północnej, m.in. przez Dallas i Toronto.

Prócz tego Mars dobija do Saturna w 14° Ryb, a do ścisłej koniunkcji wejdą w najbliższą środę (10 kwietnia).

Jednak najciekawszym astro-wydarzeniem jest koniunkcja Jowisza i Urana. Która już trwa. Gdy to piszę, obie planety dzieli tylko odstęp 2°18’. To już jest bardzo bliska, ciasna koniunkcja. Ścisła będzie 20 i 21 kwietnia, około 21°50’ Byka. (Jeśli w tamtym miejscu masz Słońce, co łatwo poznać po tym, że urodziny masz 10...12 maja, – to gratuluję! Mieć Jowisza na Słońcu, to duże wydarzenie, a mieć na urodzeniowym Słońcu i Jowisza i Urana razem, to musi być jakieś iście kosmiczne wzmożenie życiowej energii i powodzenia.)

Klasyk astro-historii Richard Tarnas w swojej kamiennomilowej (od „kamienia milowego”) książce „Kosmos and Psyche” koniunkcjom i innym relacjom Jowisza i Urana przeznacza znaczą część tamtego tomu. Co „robią” Jowisz i Uran, kiedy się spotykają w koniunkcji? Lub szerzej: jaki sens ma cykl Jowisz-Uran, czyli cykl wzajemnych ustawień tych planet, w którym koniunkcje są momentami szczególnych spiętrzeń, wzmożeń lub przesileń?

Podczas koniunkcji Jowisza i Urana zaczęły się obie wielkie rewolucje z końca 18 wieku, do dziś potężnie współtworzące naszą rzeczywistość: amerykańska – zob. kosmogram Bitwa pod Lexington, początek wojny o niepodległość USA, 1775– i 14 lat później, podczas koniunkcji w następnym (trwającym 14 lat) cyklu J-U: rewolucja francuska, która zaczęła się od szturmu i otwarcia bram Bastylii 1789. Jednak 14 lat tego cyklu to zbyt mało, żeby przy każdym jego obrocie działo się coś, co zaczyna „nową erę”. Żeby tak było, muszą też dojrzeć bardziej długookresowe, czyli rzadsze czynniki. W przypadku obu rewolucji, „1775” i „1789”, tym co budzi największe zaciekawienie, był Pluton, który znajdował się w Wodniku lub w koniunkcji z Zerem Wodnika. Podobnie jak teraz... Ano, jak widać, cykl Plutona też wrócił w swoje najbardziej rewolucyjne miejsce.

Tarnas zauważa, że podczas koniunkcji Jowisza i Urana wydarzały się przełomowe odkrycia i wynalazki, więc coś, co też bywa chętnie nazywane „rewolucjami” tyle że w nauce lub w technice.

Podczas koniunkcji w 1610 r. Galileusz odkrywa księżyce Jowisza, a tej samej zimy i być może podczas obserwacji tej samej lub następnej nocy, więc idealnie równocześnie, czyni to samo Simon Marius. W tamtym jowiszowo-uranowym momencie zostaje dokonane też inne podstawowe odkrycie w astronomii: Kepler formułuje swoje prawa ruchu planet (po elipsach ze zmienną prędkością), podstawę późniejszych równań ruchu w polu grawitacyjnym przez Newtona.

Podczas koniunkcji w 1886 roku pierwszy Carl Benz , a wkrótce po nim Deimler i Maybach eksperymentują z samochodami. Podczas następnej w 1900 r. Zeppelin wypuszcza swój pierwszy sterowiec. Wkrótce bracia Wright polecą samolotem. W roku 1900 więcej się działo. W końcu poprzedniego roku Sigmund Freud wydał książkę, która inicjowała psychoanalizę, pod tytułem „Die Traumdeutung” czyli „Objaśnianie marzeń sennych”. Zaś Max Planck ogłosił rewolucyjną dla fizyki ideę kwantów; patrz: Max Planck przedstawia kwantowy model ciała doskonale czarnego. Dzieło zaczęte przez Plancka zostało sfinalizowane 27 lat lub dwa obroty cyklu J-U później, na V kongresie Solvaya „Elektrony i fotony”: wtedy zgromadzony światowy kwiat fizyków uznał mechanikę kwantową za teorię kompletną i skończoną, a Niels Bohr dołożył jej Interpretację Kopenhaską.

Z nowszych czasów zapamiętujemy dwa wydarzenia z koniunkcji J-U w roku 1969: w lipcu wyprawa Apollo 11 lądowała na Księżycu, w sierpniu zaś zaszalało mega-święto rocka czyli festiwal w Woodstock.

Po kolejnych 14 latach znów odezwała się bogini Wolność: był rok 1983 i oto USA w osobie prezydenta Reagana jęły straszyć Sowietów mniemanym programem zbrojeń kosmicznych, od czego ZSRR upadł lub zaczął się rozpadać już po 6 latach. (Kosmogram Strategic Defense Initiative.)

Po kolejnych 14 latach, 1997, arcymistrz Kasparow przegrał w szachy z programem komputerowym, pierwowzorem AI.

Gdy zaciskała się następna koniunkcja w 2010 r., miała miejsce katastrofa smoleńska. Ta koniunkcja była ściślejsza zimą owego roku, kiedy zaczął się ciąg wstrząsów w krajach arabskich, tzw. arabska wiosna.

Teraz, w 2024 r. w przestrzeni położeń planet jesteśmy znów w tym samym obszarze. Byliśmy tam już w ubiegłym roku. Kiedy w sierpniu 23 Putin kasował Prigożina, Jowisz był od Urana o niecałe 8°. I wszystko, co się dzieje od tamtego czasu, dzieje się „w świetle” tej koniunkcji, schodzącej się (zacieśniającej) wokół 20-21-22 stopni Byka.

Jak to widać do tej pory? Na pewno tempo zmian, tempo dziania się wydarzeń, przyśpiesza. Najbardziej widać to na fali kolejnych wynalazków ze sztuczną inteligencją na czele. Jej postępy już wyraźnie wskazują, że świat w którym będziemy żyć już wkrótce, będzie mocno różnić się od obecnego. Ale nie tylko to: bo przebijają się pomysły z wykorzystaniem „wiecznych” i niegrzejących atmosferę źródeł energii: z głębi skorupy Ziemi (patrz projekt Quaise) i z fotopaneli w kosmosie. Coraz wyraźniej też widać, że Rosja w piętkę goni, czyli jest jak pies, który pobiegł śladem, ale w przeciwną stronę, od celu, nie doń. Mimo krakania czarnowidzów widać, że Wolność znów zabiera się do zwycięstwa. Działające na ludzkość archetypy zmieniają się i zmieniają nas – jak, i na jakie drogi nas naprowadzają, spróbuję napisać osobno, może za tydzień.

Koniunkcje Jowisza i Urana dotychczas silnie pchały ludzkość do przodu, chociaż patrząc na ich rewolucje, niekoniecznie były to wypadki miłe ani szczęśliwe dla tych, którzy się w nie wplątali. Mając jedno i drugie na uwadze, i plusy i minusy, obserwujmy. Astrohistoria dzieje się na naszych oczach.

Wojciech Jóźwiak
2024-04-07

☚ Co obserwujemy w kwietniu b.r. 2024? | Co z horoskopem w razie cesarki? ☛

Komentarze, dyskusja

Rozmaryna 2024-04-11 15:34:28 757.18298

A czy ma jakies...

A czy ma jakies szczególne znaczenie to, że ta koniukcja ma miejsce w punkcie 7 krotn. harmonicznym 22 stopniu Byka?

Wojciech Jóźwiak #25496 : Tak, Rozmaryno, ponieważ jest to punkt 7-krotny ognisty mający charakter Jowisza, więc w tym, co teraz dzieje się w świecie powinien silnie przejawiać się czynnik Jowisza, czyli taki publiczny spektakl, działania silnie propagandowe, obliczone na wywyższenie "się" i przestraszenie przeciwników; dalej działania reklamowe (także Byk na to wskazuje); takie wielkie ogólne "dęcie w tuby". Możliwe też, że świat jest ciekawszy i wygeneruje coś, co dopiero po fakcie uznamy za wykwit Jowisza + Urana + Byka + Ognia + punktu łączącego.
Rozmaryna #25497 : Dziękuję Wojciechu, bardzo ciekawe. No własnie, może coś jeszcze osobliwego jak piszesz - wygeneruje. Moze np. ten nadęty Jowisz zamiast sie tylko skupiać na autoprezentacji i wzbudzaniu respektu u innych- energicznie ich za sobą pociągnie i połączy w jakims szczytnym celu.. Bo tak sie wlasnie wyraza duch tego punktu, o ile sobie dobrze przypominam z Twoich pogadanek.
Wojciech Jóźwiak #25502 : Tak, Rozmaryno. To jest punkt przywódców, pionierów ("idących przodem") i (też) uwodzicielskich idei. Czy to widać teraz w świecie? Jeszcze nie wiem.

Notki forum (1) na tej stronie:

Rozmaryna A czy ma jakies... 2024-04-11 15:34:28

Komentowanie wymaga zalogowania i/lub ważnego abonamentu.

Czy chcesz dostawać powiadomienia o nowych odcinkach bloga poniedziałkowego?
Podaj swój adres email:
Na ten adres wyślemy potwierdzenie.
— —