Gdzie jest Ziemia? (W kosmogramie)

W kosmogramie są rysowane planety, tak jak obserwuje się je z Ziemi. Ale i sama Ziemia jest obecna w kosmogramie i to na kilka sposobów.

Kosmogramy rysują planety – wśród których 7 jest planetami w sensie astronomii lub fizyki, Słońce jest gwiazdą, Księżyc satelitą Ziemi, a Pluton planetą karłowatą. Gdzie w kosmogramie jest Ziemia? I czy tam jest?

Do liczenia położeń i orbit planet, przybliża się je punktami: środkami masy. Czyli, z grubsza, ich geometrycznymi środkami. Nie powoduje to błędów, bo planety są małe w porównaniu z odległościami między nimi. Idąc za tym dalej, Ziemia byłaby reprezentowana przez jej środek. Czy jest w kosmogramie coś, co wskazuje na środek Ziemi? Chwila namysłu starcza, by go znaleźć. – To jest przecież oś Imum Coeli. Środek Ziemi leży dokładnie w dół (pod twoimi stopami), w punkcie zwanym nadir, a nadir (wszak) zrzutowany na ekliptykę to Imum Coeli. (Przypomnę, że kosmogram jest obrazem ekliptyki.)

Zauważmy, że ten fakt – że IC wskazuje na Ziemię, jej środek – jest obecny w symbolice Imum Coeli. Bo IC mówi o domu, czyli tym miejscu, gdzie zapuszczamy korzenie, a skoro metafora korzeni, to rodzinę, nasze pochodzenie, chętnie przyrównujemy do drzewa i rysujemy drzewa genealogiczne.

Ale planeta Ziemia to nie tylko bryła podobna do kuli z jej środkiem. Ziemia wiruje, więc tym, co tę bryłę wyróżnia w przestrzeni, jest jej oś obrotu oraz płaszczyzna prostopadła do tej osi. Tę płaszczyznę znamy: to równik. Oś obrotu zaś przechodzi przez bieguny, a na sferze niebieskiej trafia w punkt blisko Gwiazdy Polarnej. Rzuty biegunów na ekliptykę to Imum Coeli i Medium Coeli. IC wskazuje północ, MC południe, więc w końcu pokazują one oba bieguny.

Tam, gdzie równik przecina ekliptykę, leżą dwa ich wspólne punkty. Gdy przez któryś z nich przechodzi Słońce (które tak samo jak Ziemia zawsze jest na ekliptyce) mamy zrównanie dnia i nocy, równonoc. Ten punkt, który Słońce mija na wiosnę, to Punkt Barana, a przeciwny mijany przez Słońce jesienią: Punkt Wagi, Tak je nazwano, dlaczego – to osobna historia. Dla nas najważniejsze jest, że od Punktu Barana zaczyna się zodiak! Bo kolejne znaki zodiaku to 30-stopniowe łuki (kąty) na ekliptyce. Widzimy więc, że zodiak też jest obrazem Ziemi. Jest w nim ukryta-zapisana Ziemia jako kosmiczna bryła, która się obraca (wiruje) w przestrzeni, a po drugie obiega po orbicie Słońce. Ta orbita, to ekliptyka, czyli „to coś”, czego mapę rysujemy jako kosmogram.

Ale są i inne ciekawe punkty związane z Ziemią. Ziemia „leci” w przestrzeni naokoło Słońca W którym kierunku? Jaki jest kierunek jej podróży? To łatwo zgadnąć. Ziemia, gdy patrzeć na nią „z góry”, tzn. od strony bieguna północnego, względem Słońca porusza się w lewo. Dlatego jej kierunek ruchu jest prostopadły do Słońca (do kierunku, w którym widać Słońce) i na prawo od niego. (Wyobraź to sobie, zwizualizuj!) I oczywiście ten kierunek, wektor prędkości Ziemi, leży na ekliptyce. Zatem w kosmogramie jest to punkt w prawej kwadraturze do Słońca. Gdy to piszę, Słońce jest w 10° Raka. Z tego wynika, że aktualnie Ziemia leci w kierunku 10° Barana. Być może ten punkt należałoby rysować w horoskopach i czytać jego znaczenie według jakiejś, jeszcze nieznanej, formuły. (Aha, ten kąt nie jest dokładnie równy 90°, ponieważ orbita Ziemi nie jest kołem, lecz elipsą. Ale, tak na oko, odchylenia od kąta prostego nie są duże.)

Słońce wraz z całym Układem Słonecznym samo orbituje względem centrum Galaktyki (Drogi Mlecznej). Centrum Galaktyki, będące wielką czarną dziurą lub zgrupowaniem takowych, jest w końcu znaku Strzelca, kilka stopni poniżej ekliptyki. Słońce leci w kierunku mniej więcej gwiazdy Wega, w północno-biegunowej części nieba. Ale to już są cechy-atrybuty Słońca, nie samej Ziemi.

Wojciech Jóźwiak
2024-07-01

☚ Gdyby świat był magiczny, astrologia nie byłaby potrzebna | Pierścień zewnętrznych planet, czyli nie takie złe wiadomości z nieba ☛