Upadek Asada

Urodzeniowy kosmogram al-Asada, kosmogram jego upadku i tranzyty na tamten moment. Jak astrologia łączy te czasy, wydarzenia i układy planet.

Upadł Asad. W nocy z 7 na 8 grudnia (z soboty na niedzielę) powstańcy zajęli Damaszek, a dyktator uciekł lub, jak głosiła niepotwierdzona wiadomość, zginął w katastrofie samolotu. (Podczas pisania tego tekstu agencje prasowe podały, że żyje i dostał azyl w Moskwie.) Czas urodzenia czyli tzw. godzina niedawnego władcy Syrii nie jest znany; w serwisach astrologicznych jego natal jest rysowany bezgodzinowo – np. tu. Kiedyś ustawiłem jego horoskop przez tzw. szybką rektyfikację tak, żeby miał Saturna w Medium Coeli, kiedy obejmował władzę po śmierci ojca latem 2000 r. (Była wtedy koniunkcja Jowisza i Saturna w końcu Byka.) Odpowiednia pozycja Medium Coeli wynika z czasu urodzenia 4:45 i taki czas przyjąłem.

Teraz, czyli w czasie upadku syryjskiego reżimu, powstał niebie układ planet w którym wyróżniały się („kłuły oko astrologa”) dwa pierścienie: pierścień kwintyli w składzie: Uran, Saturn, Mars (na wykresie kwintyle są czerwonymi liniami); i drugi pierścień oktylowy, w którym zeszły się Pluton, Jowisz i Słońce, plus skłaniające się do tej grupy Merkury i Saturn.

Takie nagromadzenie ścisłych i współdziałających aspektów, czyli okrągłych kątów między planetami, kojarzy się z nagromadzeniem „energii” lub potencjału, który ma się wyładować. Coś musi pęknąć... Pękło – właśnie w Syrii. Skrupiło się – na Asadzie.

Czy to, że właśnie jego tknął tamtej nocy palec boży (lub wyrok niebios?) było/jest astrologicznie uzasadnione? Żeby to stwierdzić, w astrologii patrzy się na tranzyty, czyli aspekty tworzone przez planety bieżące („teraz”, podczas wydarzenia) i planety urodzeniowe. Nie tylko aspekty do planet; także do osi urodzeniowego horoskopu.

Poniższy wykres to pokazuje:

Najłatwiej zauważyć, że Uran stoi w urodzeniowym Medium Coeli Asada. Ale jego urodzeniowy kosmogram pochodzi z rektyfikacji i to dość pobieżnej, więc nie mamy pewności, czy właśnie ta planeta zadziałała. Obiektywnie znaczy to raczej tyle, że Uran znalazł się w tym samym miejscu, gdzie był Saturn podczas jego objęcia tronu. Można więc sądzić, że Asad miał tam (w końcu Byka) jakiś urodzeniowy czuły punkt, a ponieważ nie było tam (urodzeniowej) planety, to mogła być któraś z osi; bardzo prawdopodobne, że było MC. Pobyt Urana w 24° Byka potwierdzałby więc trafność rektyfikacji – trafność astro-odgadnięcia czasu urodzenia.

Patrzmy dalej. Saturn jest na Saturnie urodzeniowym. Asad właśnie ukończył drugi cykl Saturna – drugi powrót tej planety na miejsce urodzeniowe. Ale w urodzeniowym kosmogramie Saturn stoi w opozycji do osobliwej koniunkcji: Urana, Plutona i Słońca. Uran i Pluton szły razem w koniunkcji przez większą część lat 1960-tych; i właśnie dlatego lata 1960-te były tak burzliwe i rewolucyjne. Baszar al-Asad utrafił z urodzeniem się w moment, kiedy tamta „świato-wywrotowa” koniunkcja została dodatkowo zaktywowana przez przechodzące przez nią Słońce.

Teraz Saturn wrócił na urodzeniową pozycję i odnowił tamtą opozycję. Czyli: zaatakował urodzeniowe Słonce dyktatora opozycją. A przy okazji wzburzył (zmącił?) zatruwającego jego Słońce Plutona i wraz z nim Urana.

Ściślejsze jednak tranzyty uderzyły w urodzeniowe Słońce od trzech bieżących planet, które sprzęgły się w tamten granatowy pierścień oktylowy: od Plutona, Jowisza i od bieżącego Słońca Oczywiście władcą tego układu, czyli planetą, która narzuca całości swojego znaczenie i uzłośliwia zwykle łagodne Słońce i Jowisza, był Pluton.

Co robiły trzy planety z czerwonego pierścienia kwintyli, tj. Mars, Uran i Saturn? Proste: ładowały, doenergetyzowały trzeciego z nich, Saturna. Który przez to nabierał cech także dwóch pozostałych: zyskiwał moc działania przemocą, moc agresji, jak Mars, oraz moc wywoływania nagłych i trudnych do przewidzenia skutków: jak Uran.

Gdy patrzymy na kosmogramy okiem astrologii harmonicznej, widzimy potężną harmonikę Piątą, i równie silną harmonikę Ósmą. Wzdłuż płaszczyzny ekliptyki na niebie ustabilizowała się pewna fala, której faza powtarzała się co 1/5 koła czyli co 72°, i w punktach równej fazy znalazły się Mars, Uran i Saturn. Druga fala powstała taka, że jej faza powtarzała się co 45° czyli co 1/8 koła i ta fala zsynchronizowała ściśle Słońce, Plutona i Jowisza, a luźniej Merkurego i Saturna. W trybach (skojarzenie z kołami zębatymi jakiegoś kosmicznego mechanizmu!) tego układu harmonik znalazł się urodzeniowy kosmogram dyktatora Syrii.

Niedawno, opowiadając na konferencji Polskiego Towarzystwa Astrologicznego o zbliżających się układach planet, powiedziałem o zaciskającej się obecnie koniunkcji Saturna i Neptuna (tak, Neptuna: o tej planecie nie było jeszcze mowy), że gdy ona działa, tyrani miękną – i uciekają jak króliki.(*) Możemy doradzić innym tyranom, by przejrzeli swoje horoskopy, czy któryś kolejny pierścień tranzytujących planet nie obedrze ich z ich siły, z władzy i w końcu z życia. Na razie Saturnowi brakuje 14 stopni do Neptuna, ale pierwsza z rewolucji w Rosji w 1917 r, zaczęła się już przy podobnej niedokładności ich zejścia się.

Jeszcze przypis: Asada nikt nie bronił. Jego armia i gwardia poszły w rozsypkę. Najwidoczniej jego stronnicy i wykonawcy zwątpili w niego, uznali za przegranego bez próbowania, czy jeszcze uda się z nim przetrwać lub jakoś pod niego jeszcze raz podczepić. Być może właśnie w tym miejscu Asad przegrał: przegrał nie od nagłego wzrostu siły jego przeciwników, ale w umysłach własnych przybocznych. Być może zasada ta jest ogólna i wszyscy tyrani, którzy upadają, robią to właśnie w ten sposób.

Dokąd Asad ucieknie z Moskwy?

(*) „Jak króliki” to cytat z filmu „Kiler”, gdzie Marek Kondrat grający dyrektora więzienia opowiada o buncie więźniów, którzy oto „uciekali jak króliki”.

Wojciech Jóźwiak
2024-12-08

☚ Jesteś bytem ogromnie ciekawym! | Uwagi noworoczne ☛